“To, co nastąpiło po przerwie, pogrążyło wieczór na dobre. Jako swoiste pendant do Schönberga wykonano Księżycowego Pierrota (2012) Macieja Jabłońskiego i Przemysława Fiugajskiego. W roli głównej wystąpił aktor Sławomir Pacek, wizualizacje przygotowała Julia Bui-Ngoc, zaś reżyserii podjął się Gabriel Gietzky. \r\nNiewinny początek – pełen dowcipu i bezpretensjonalnego wdzięku – nie zapowiadał wprawdzie katastrofy. Także subtelnie przetworzone, lekko zniekształcone, jakby przydymione instrumentalne motywy Schönberga pozwalały raczej oczekiwać czegoś, co ma w historii muzyki długą tradycję, a co Peter Szendy określił jako \”zapisane słuchanie\”. Beethoven-Liszt, Bach-Webern, Brahms-Schönberg, Schubert-Berio, Scarlatti-Sciarrino, Schönberg-Jabłoński…”
