Prasa – publikacje

„Pozytywnie przyjęta została również kompozycja Macieja Jabłońskiego Fuori na dwa fortepiany i orkiestrę symfoniczną, która zabrzmiała w świetnej interpretacji Emilii Sitarz i Bartłomieja Wąsika, tworzących zespół Lutosławski Piano Duo. Właściwości brzmieniowe, wynikające z przestrojenia instrumentów i ich umiejętne wykorzystanie w budowaniu narracji muzycznej: to zdecydowanie największe atuty Fuori.”
Anna Domańska

Baza danych zawarta w najpopularniejszym portalu informacyjnym Polmic.

„To, co nastąpiło po przerwie, pogrążyło wieczór na dobre. Jako swoiste pendant do Schönberga wykonano Księżycowego Pierrota (2012) Macieja Jabłońskiego i Przemysława Fiugajskiego. W roli głównej wystąpił aktor Sławomir Pacek, wizualizacje przygotowała Julia Bui-Ngoc, zaś reżyserii podjął się Gabriel Gietzky. \r\nNiewinny początek – pełen dowcipu i bezpretensjonalnego wdzięku – nie zapowiadał wprawdzie katastrofy. Także subtelnie przetworzone, lekko zniekształcone, jakby przydymione instrumentalne motywy Schönberga pozwalały raczej oczekiwać czegoś, co ma w historii muzyki długą tradycję, a co Peter Szendy określił jako \”zapisane słuchanie\”. Beethoven-Liszt, Bach-Webern, Brahms-Schönberg, Schubert-Berio, Scarlatti-Sciarrino, Schönberg-Jabłoński…”

„Jeszcze większe emocje wzbudził Księżycowy Pierrot, wykonany 28 września po arcydziele Arnolda Schönberga, który miał być współczesną reakcją na ten utwór. Autorzy „odbili się” od Schönberga i poszli w stronę muzycznego teatru absurdu i groteski, nawiązującego wyraźnie do teatralnych dzieł Bogusława Schaeffera. Dramaturgiczną oś utworu stanowił monolog aktora Sławomira Packa, wcielającego się w psychicznie chorego (przebywającego w zamknięciu) sopranistę, który przed laty śpiewał partię Pierrota…”